Alicja Stryjewska - Dawczyni komórek macierzystych

Zapisałam się do bazy potencjalnych dawców szpiku i komórek macierzystychw maju. Dlaczego? Po prostu. Stwierdziłam, że chcę pomagać i dawać innym to, co mam i będę miała zawsze – siebie. W wirze wakacji zapomniałam o tym, nie czekałam jak inni z niecierpliwością na kartę czy telefon. Po prostu pod koniec sierpnia przyszedł list z fundacji z kartą i wtedy uświadomiłam sobie – jestem potencjalnym dawcą.

Nie spodziewałam się, może nawet byłam pewna, że nie będę tą osobą, która maja szansę oddać szpik. Zdziwiłam się bardzo, gdy w słoneczne piątkowe popołudnie dostałam telefon od pana Andrzeja z informacją, że prawdopodobnie mogę zostać dawcą.

Od tamtej pory aż do dnia, kiedy oddałam komórki macierzyste, towarzyszyła mi jedna myśl – szpik, życie, pomoc.

Po typizacji potwierdzającej, po badaniach wstępnych przyszła kolej na najistotniejszy punkt tego całego wydarzenia, czyli oddanie szpiku. Kilka dni przed przyjmowałam czynnik wzrostu, który miał na celu zwiększyć liczbę komórek macierzystych w moim organizmie. Towarzyszyły mi bóle stawów i ogólne osłabienie, ale i tak uśmiech nie znikał z twarzy.

W pierwszym dniu pobranie trwało 4 godziny, a w drugim 3 godziny, a więc moje siedmiogodzinne siedzenie na fotelu, z igłami w obu rękach było jednym z najważniejszych momentów mojego życia. Mimo wielu przeszkód z miejscem badań i pobrania, spóźnieniem na badania przez warszawskie korki i sprzeciwem, a raczej troską o mnie moich najbliższych, udało się. I mimo moich chwil słabości i strachu.

Mam nadzieję, że moja cząstka, która powędrowała aż do Australii, będzie częścią młodej kobiety na długi czas i pozwoli jej na uśmiech każdego dnia.

Dziękuję pani Zuzannie – bez pani nie udałoby się, nie poszłoby wszystko tak sprawnie, nie byłabym spokojna przez ten cały czas. Dziękuję lekarzom i pielęgniarkom, którzy towarzyszyli mi nieustannie podczas pobrania i sprawiali, że czułam się tam bardzo dobrze. Dziękuję przede wszystkim mojej rodzinie i przyjaciołom za obecność.

Fundacjo, dziękuję, że istniejecie. To wszystko dzięki Wam!