Istnieją dwie metody pobrania krwiotwórczych komórek macierzystych: z krwi obwodowej (90 %) oraz z talerza kości biodrowej (10 %). Kto decyduje o tym, jaką metodą zostanie pobrany materiał do transplantacji? Co bierze się pod uwagę? Czy Dawca ma wpływ na wybór metody pobrania?
Decyzja o wyborze jednej z dwóch metod pobrania komórek macierzystych uzależniona jest od stanu zdrowia Pacjenta oraz od decyzji jego lekarza prowadzącego. Jeśli Dawca preferuje tylko jedną z metod lub jego stan zdrowia nie pozwala na przeprowadzenie pobrania obiema metodami, rejestracja jako potencjalny Dawca szpiku nadal jest możliwa, a pobranie zostanie przeprowadzone sposobem zgodnym z preferencjami i możliwościami Dawcy. W przypadku braku przeciwwskazań do jednej z metod, Dawca powinien być przygotowany na obie metody. Lekarz bierze pod uwagę to, jakie właściwości powinien mieć materiał do przeszczepienia. Preparaty, w zależności od źródła pobrania, mają różne właściwości biologiczne. Przede wszystkim chodzi o „waleczność” oraz liczbę uzyskanych krwiotwórczych komórek macierzystych.
Materiał do transplantacji pobrany z talerza kości biodrowej zawiera mniejszą domieszkę limfocytów T i jest „łagodniejszy” niż ten pobrany z krwi obwodowej. Ta metoda jest wskazana, gdy chcemy uniknąć pojawienia się choroby „przeszczep przeciw gospodarzowi” i nie zależy nam na efekcie „przeszczep przeciw białaczce”, czyli np. w przeszczepieniach wykonywanych ze wskazań nienowotworowych.. W preparacie pobranym z talerza kości biodrowej może znajdować się niższa liczba krwiotwórczych komórek macierzystych niż w tym pobranym z krwi obwodowej. W związku z tym, tą metodę wybiera się częściej w przypadku chorych dzieci, które ze względu na niższą wagę, potrzebują mniejszej ilości tych komórek. Zaobserwowano także mniejszą liczbę powikłań w czasie i po procedurze przeszczepienia materiału pobranego z talerza kości biodrowej.
Materiał do przeszczepienia pobrany z krwi obwodowej będzie zawierał bardziej „waleczne” białe krwinki i limfocyty, które mogą pomóc zwalczyć chorobę resztkową, pozostającą w organizmie Pacjenta. Ale taki „silniejszy” preparat może atakować także zdrowe tkanki powodując chorobę „przeszczep przeciw gospodarzowi”. W przypadku tej metody lekarze mają większą kontrolę nad liczbą pobranych krwiotwórczych komórek macierzystych. Preparat pobrany z krwi jest bogatszy w te komórki, co przyspiesza u chorego regenerację układu krwiotwórczego po transplantacji, tym samym skracając okres podatności organizmu na infekcje. Ma to bardzo istotne znaczenie dla chorych z upośledzonym układem odpornościowym, zwłaszcza po chemioterapii. Ważnym jest również efekt „przeszczep przeciw białaczce”, stąd metoda ta preferowana jest w przeszcepienaich wykonywanych u pacjentów z nowotworami układ ukrwiotwórczego. Decyzja o wyborze jednej z dwóch metod pobrania komórek macierzystych uzależniona jest od stanu zdrowia Pacjenta oraz od decyzji jego lekarza prowadzącego. Jeśli Dawca preferuje tylko jedną z metod lub jego stan zdrowia nie pozwala na przeprowadzenie pobrania obiema metodami, rejestracja jako potencjalny Dawca szpiku nadal jest możliwa, a pobranie zostanie przeprowadzone sposobem zgodnym z preferencjami i możliwościami Dawcy. W przypadku braku przeciwwskazań do jednej z metod, Dawca powinien być przygotowany na obie metody.