Poznaj Radę Medyczną DKMS

Rada monitoruje prace rozwojowe w istotnych obszarach medycyny, a także inicjuje programy naukowe. Jej członkowie nominują również zwycięzcę przyznawanej co roku Nagrody Naukowej DKMS im. Mechtild Harf. Rada składa się ze specjalistów o bogatym naukowym doświadczeniu w dziedzinie medycyny i opieki zdrowotnej.

Prof. dr hab. Marcel R.M. van den Brink (Przewodniczący Rady Medycznej DKMS)

Prof. dr hab. Marcel R.M. van den Brink jest uznanym onkologiem z rozległym doświadczeniem zarówno w dziedzinie badań laboratoryjnych, jak i naukowych, specjalizującym się w strategiach udoskonalania techniki allogenicznego przeszczepu szpiku kostnego (ang. allogeneic bone marrow transplantation, BMT). Jest kierownikiem Oddziału Nowotworów Złośliwych Układu Krwiotwórczego w znanym na całym świecie ośrodku Memorial Sloan Kettering Cancer Center w Nowym Jorku.

Prof. dr hab. Thomas Klingebiel (Wiceprzewodniczący Rady Medycznej DKMS, Starszy Doradca ds. Dostępu do Transplantacji)

Prof. dr hab. Thomas Klingebiel był dyrektorem Kliniki Onkologii, Hematologii i Hemostazji Pediatrycznej na Uniwersytecie im. J.W. Goethego we Frankfurcie nad Menem w latach 2000-2021. Pediatryczny Ośrodek transplantacji komórek macierzystych we Frankfurcie jest jedną z wiodących placówek na terenie Niemiec. Od 1 lipca 2021 r. jest dyrektorem zarządzającym frankfurckiego stowarzyszenia Hilfe für krebskranke Kinder Frankfurt e.V. (Pomoc dla Dzieci z chorobą nowotworową we Frankfurcie).

Prof. dr h.c. Dieter Hoelzer

Prof. dr h.c. Dieter Hoelzer przez ponad 20 lat był kierownikiem Oddziału Hematologii Onkologii, Reumatologii i Chorób Zakaźnych szpitala uniwersyteckiego we Frankfurcie. Posiada szerokie doświadczenie kliniczne w zakresie leczenia szpitalnego i ambulatoryjnego chorób wewnętrznych oraz schorzeń hematologicznych i onkologicznych. Prof. Hoelzer jest jednym z najbardziej cenionych hematologów i specjalistów w dziedzinie ostrej białaczki limfatycznej. W 2017 roku otrzymał również Nagrodę Naukową DKMS im. Mechtild Harf.

Prof. dr hab. Katharina Fleischhauer

Prof. dr hab. Katharina Fleischhauer studiowała medycynę w Bonn i spędziła cztery lata jako pracownik naukowy w ośrodku Memorial Sloan Kettering Cancer Center w Nowym Jorku. W latach 1992–2013 pracowała w instytucie Istituto Scientifico San Raffaele w Mediolanie, w tym jako kierownik Immunogenetycznego Laboratorium Diagnostycznego i Badawczego. Od października 2013 r. prof. Fleischhauer stoi na czele Instytutu Badań Naukowych dot. Terapii Komórkowych w szpitalu uniwersyteckim w Essen. Specjalizuje się w badaniach naukowych dotyczących alloreaktywności limfocytów T w przypadku allogenicznego przeszczepu komórek macierzystych. W 2016 roku otrzymała Nagrodę Naukową DKMS im. Mechtild Harf.

Lek. med. Stephen J. Forman

Lek. med. Stephen J. Forman jest kierownikiem Instytutu Nowotworów Układu Krwiotwórczego i Transplantacji Komórek Macierzystych City of Hope oraz Katedry Hematologii i Transplantacji Komórek Krwiotwórczych Francis & Kathleen McNamara w Los Angeles. W 2019 roku został uhonorowany Nagrodą Naukową DKMS im. Mechtild Harf w uznaniu znaczących osiągnięć w dziedzinie immunologii nowotworów, hematologii, przeszczepów komórek macierzystych oraz terapii z użyciem limfocytów T z chimerycznym receptorem antygenu (ang. chimeric antigen receptor, CAR). Badania naukowe Stephena Formana koncentrują się na połączeniu limfocytów T swoistych względem CMV z receptorem CAR ukierunkowanym przeciwko biomarkerowi CD19 białaczki i chłoniaka. Program dotyczący limfocytów CAR-T ośrodka City of Hope obejmuje 16 aktywnych badań klinicznych. W jego ramach leczeniu poddano blisko 300 pacjentów.

Dr Marcelo Fernández-Viña

Dr Marcelo Fernández-Viña jest profesorem na Oddziale Patologii Stanford University Medical School. Jest również Kierownikiem Laboratorium Zgodności Tkankowej, Immunogenetyki i Profilowania Chorób. Marcelo Fernández-Viña zajmuje się zgodnością tkankową i immunogenetyką od 1982 roku. Jest autorem ponad 220 publikacji w renomowanych czasopismach, spośród których wiele koncentruje się na zmienności antygenów HLA w wielu populacjach na świecie, identyfikacji podatności i czynników oporności w przypadku chorób oraz wpływie niedopasowania w zakresie układu HLA na przeszczepy allogeniczne.