Główne objawy ostrej białaczki szpikowej
Ostra białaczka szpikowa jest nowotworem złośliwym układu krwiotwórczego. Istotą choroby jest zahamowanie dojrzewania i różnicowania komórek prekursorowych szpiku, co spowodowane jest mutacją genetyczną. Niedojrzałe, klonalne (czyli identyczne wobec siebie) komórki nowotworowe, tzw. blasty, kumulują się w szpiku. W normalnych warunkach, takich niedojrzałych komórek w ludzkim organizmie jest niewiele, ale zmiany nowotworowe sprawiają, że blasty rozmnażają się w gwałtowny i niekontrolowany sposób. Zdrowe krwinki zostają stopniowo wypierane przez patologiczne komórki, co w bardzo szybkim czasie powoduje zaburzenia funkcjonowania narządów oraz śmierć.
Ostra białaczka szpikowa stanowi największy odsetek wśród białaczek u dorosłych. Ryzyko zachorowania wzrasta wraz z wiekiem, a średni wiek pacjenta to 65 lat. Wśród dzieci ta odmiana białaczki jest mniejszym zagrożeniem – atakuje ok. 10% młodych pacjentów cierpiących na nowotwory złośliwe.
Objawy ostrej białaczki szpikowej
Szybkie zdiagnozowanie białaczki szpikowej jest bardzo trudne, gdyż większość początkowych objawów jest typowa dla rozmaitych, drobnych, niespecyficznych dolegliwości i infekcji. Należy więc zwrócić szczególną uwagę na współwystępowanie różnych objawów i brak reakcji na zastosowane leczenie.
Do najważniejszych objawów należą częste i nawracające infekcje, będące skutkiem spadku odporności. W wyniku niekontrolowanego rozrostu komórek nowotworowych liczba leukocytów zaburza się, a ich funkcja jest upośledzona. Skutkuje to nawracającymi, ciężkimi zakażeniami, które nie reagują na stosowane leczenie, np. antybiotykoterapię. Niedokrwistość to z kolei skutek spadku ilości czerwonych krwinek (wypieranych przez patologiczne komórki), które odpowiadają za prawidłowy transport tlenu w obrębie całego ustroju. Objawia się osłabieniem, apatią, bladością błon śluzowych i skóry, przyspieszoną akcją serca, przewlekłym uczuciem zmęczenia i ogólnym obniżeniem wydajności organizmu.
Skaza krwotoczna jest skutkiem niedoboru prawidłowo funkcjonujących płytek krwi (trombocytów) – odpowiedzialnych za krzepliwość krwi lub znacznym spadkiem ich liczby. Skaza krwotoczna może objawiać się wybroczynami na skórze (zwłaszcza na kończynach), krwotokami, których zahamowanie jest bardzo trudne (nawet w przypadku drobnych skaleczeń), krwawieniem z nosa i dziąseł, łatwością w powstawaniu siniaków i krwawych plamek pod skórą, a także krwiomoczem.
Inne niepokojące symptomy to uciążliwe bóle kostne (rąk, nóg, głowy, stawów), stany gorączkowe i nocne poty, zapalenie błon śluzowych jamy ustnej i dalszych odcinków przewodu pokarmowego, a także pogorszenie apetytu skutkujące m.in. spadkiem masy ciała.
Więcej pomocnych informacji dotyczących nowotworów krwi odnaleźć można w bazie Fundacji DKMS „Naszpikuj się wiedzą”.
Bibliografia:
- Chybicka A., Sawicz-Birkowska K. Onkologia i hematologia dziecięca, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008, ISBN 978-83-200-3334-2
- Stęplewska-Mazur K. Patologia układu krwiotwórczego, Śląska Akademia Medyczna, Katowice 2000, ISBN 83-87114-23-5
- Urasiński I. Hematologia kliniczna, Pomorska Akademia Medyczna, Szczecin 1996, ISBN 83-86342-21-8
- Waterbury L. Hematologia, Urban & Partner, Wrocław 1998, ISBN 83-85842-68-3.